49. "Demonolodzy. Ed i Loraine Warren"- Gerald Brittle | NIE CZYTAJCIE TEGO W NOCY!

Autor-Gerald Brittle

Tytuł-"Demonolodzy"

Gatunek-literatura faktu

Liczba stron-352

Wydana-2016

Nadchodzi mroczna recenzja. Książka, którą swego czasu widziałam wszędzie, równie długo jej szukałam. Potem czekała na lepszy moment. Nie mogłam się zdecydować, kiedy po nią sięgnąć. Mam tylko jedno ostrzeżenie: Nie czytajcie tego w nocy. Niestety nie żartuję.

Ta książka ujawnia całą prawdę o mechanizmach, jakie żądzą zjawiskami nadprzyrodzonymi. Zaczyna się niewinnie, od pozornie zwykłego pulsowania w głowie. Myśli zaczynają dudnieć, coś obcego rozrywa czaszkę od środka. Ten objaw nie niesie ze sobą żadnego bólu. Za pierwszym razem to wszystko lekceważymy. Uczucia temu towarzyszące są wręcz nie do opisania.

Książka stanowi zapis z archiwum Eda i Loraine Warrenów-wybitnych amerykańskich demonologów, specjalizujących się w zjawiskach paranormalnych. On-jedyny świecki demonolog uznawany przez Watykan. Ona? Posiada niezwykłe zdolności, dzięki którym potrafi wyczuwać obecność z innego wymiaru. Razem aż do śmierci Eda w 2006 roku dawali wykłady z demonologii, udzielali egzorcyzmów i pomagali zwykłym ludziom dręczonym przez istoty z innego świata. Złotym okresem ich działalności były lata siedemdziesiąte. Dla jednych Warrenowie to oszuści, dla drugich-wybawienie. Mieli tyle samo zwolenników, co i przeciwników. Jedno jest tutaj pewne: Z ich wieloletniego doświadczenia korzystał kościół katolicki, wykorzystując ich niezwykłe zdolności. Sama Loraine do dziś daje wykłady i pomaga ludziom w potrzebie.

Czy straszy? Jak ja się bałam... Te opisy, sama świadomość, że jest to książka oparta na faktach już przyprawiała mnie o gęsią skórę. Wspomnienia Warrenów, ich opowieści, świadectwa są dla mnie do dziś traumatyczne. Chyba nie ma nic gorszego od opętań i egzorcyzmów. Pojawia się także legendarna lalka- Anabelle, która do dziś prawdopodobnie nosi w sobie diaboliczną obecność.  Poltergeisty, które wcale nimi nie są, kryją się pod maską złośliwego ducha przenoszącego przedmioty. Są istoty demoniczne, które niszczą człowieka, całe rodziny i mogą zaatakować o każdej porze-nawet w środku dnia. W tych opowieściach są przede wszystkim ludzie-bezbronni, zrozpaczeni, zdesperowani, przerażeni do szpiku kości. 

Jeżeli unikamy patrzenia w otchłań, to wcale nie oznacza, że nie jest odwrotnie. Z tej książki płynie jeden wniosek: otchłań wierzy w nas i nieustannie patrzy. Mrozi krew w żyłach.

Po lekturze uświadamiamy sobie jak niewiele wiemy o takich zjawiskach. Aby lepiej bronić się przed złem, należy je także dobrze poznać.

Książka mi się podobała, choć wywołała traumę, z której chyba już się nie wyleczę. Jedna z najmocniejszych, jakie dane mi było przeczytać. Nie bawcie się z tym. Nigdy w życiu. Polecam miłośnikom gatunku, koneserom, tylko ostrzegam: NIE CZYTACIE JEJ W NOCY, bo nie zaśniecie. Polecam.