Autor - Carlos Ruiz Zafón
Tytuł - „Labirynt duchów”
Gatunek - literatura współczesna
Liczba stron - 896
Rok wydania - 2017
Wydawnictwo - Muza
Ocena - 10/10
Najnowsza i zarazem ostatnia - także w dorobku - powieść autora bestsellerowego „Cienia wiatru”. Zamyka wyjątkową tetralogię, będącą hołdem dla literatury, piękną i nieco nietypową jednocześnie. Po raz ostatni pora wkroczyć na ulice „Cmentarza Zapomnianych Książek”.
Barcelona, lata pięćdziesiąte ubiegłego wieku, okres reżimu generała Francisco Franco. Alicja Gris, agentka, pewnego dnia otrzymuje zlecenie z najwyższych szczebli władzy. Ściśle tajna, jak się okazuje, sprawa dotyczy zniknięcia ministra kultury, Mauricia Vallsa. To wydarzenie z kolei może mieć związek z przeszłością mężczyzny, kiedy ten był dyrektorem niepokojąco wyglądającego więzienia Montjuic. Alicja, w towarzystwie kapitana policji, ma kilka dni na odnalezienie ministra. W czasie prowadzenia dochodzenia w jej ręce trafia siódmy tom cyklu „Labirynt duchów”, należącego do Mauricia. Książka prowadzi Alicję do księgarni Sempere&Synowie, znajdującej się w Barcelonie. Kobieta, owładnięta urokiem tego miejsca, odnotowuje w głowie powracające do niej obrazy z dzieciństwa. To, co odkryje, będzie w istocie stanowiło zagrożenie dla niej i najbliższych.
Carlos Ruiz Zafón w ostatnim tomie cyklu zawarł mnóstwo wątków i równie umiejętnie je wszystkie rozwinął. Mnogość motywów w tej powieści może przyprawić Czytelnika o zawrót głowy. Obskurna, przerażająca lokacja, znikający ludzie, tajemnice, bezlitosne realia i okrucieństwo wojny to jedynie kropla w morzu tego, co można w niej odnaleźć. Aby rozwiązać niebanalną zagadkę, Alicja musi wrócić do przeszłości i poznać sekrety poprzedniego życia poszukiwanego przez nią ministra. W samym sercu tej opowieści czai się literatura. Kolejna książka, o której wszyscy zapomnieli. Nikt jej nie czyta, nie zaglądał do niej setki lat, a to właśnie ten tajemniczy wolumin może wskazać wiele odpowiedzi na dręczące bohaterkę pytania. Autor, osadzając w sercu fabuły książkę, podkreśla znaczenie literatury w codziennym życiu.
Książka została napisana stylem, który urzeka i zachwyca. Autor miał niebywały talent do snucia opowieści wielowątkowych, wciągających, bogatych w ponadczasowe przesłania, a przy tym napisanych doskonałym warsztatem. Użyte środki wyrazu niezwykle pobudzają wyobraźnię Czytelnika i ułatwiają tym samym podróż w czasie o kilka dekad wstecz. Powieść zawiera w sobie coś więcej niż wątek sensacyjny. Chwyta za serce kontrastem. Bezwzględność reżimu generała Franco miesza się z literackim drogowskazem w ukrytej daleko książce. Wielobarwność tej pozycji odciska niezmywalne piętno na umysłach wszystkich tych, którzy zdecydują się po nią sięgnąć.
„Labirynt duchów” Carlosa Ruiza Zafóna to kolejna perła literacka. Autor udowadnia tym samym, że jego opowieść, chociaż jest częścią tetralogii, stanowi jej osobną odsłonę. Zachowanie kolejności czytania tych książek nie jest wymagane. Mimo że autora bardzo brakuje, to nawet po swoim odejściu pozostanie na swój sposób nieśmiertelny. Kiedy wielcy odchodzą, pamięć o nich przywraca ich niezapomniana literatura.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz