Tytuł - „Ulica szpiegów”
Gatunek - sensacja
Liczba stron - 412
Rok wydania - 2022
Wydawnictwo - Insignis
Ocena - 8/10
Czwarty tom bestsellerowej, cieszącej się ogromnym uznaniem serii szpiegowskiej właśnie pojawił się na księgarskich półkach. Czy Mick Herron, autor fenomenalnych powieści, potrafi jeszcze zaskoczyć swoich Czytelników?
W Londynie, w jednym z centrów handlowych, dochodzi do zamachu. W jego wyniku ginie czterdzieści osób. Agenci MI5 starają się odkryć tożsamość sprawcy, jednak to zadanie będzie dla nich o wiele trudniejsze, niż zakładają na początku. W ekipie „Kulawych koni” także pojawiają się powody do niepokoju. River Cartwright ma poważne problemy ze swoim dziadkiem, emerytowanym oficerem kontrwywiadu, Davidem. Te dwa wydarzenia składają się na fabułę powieści.
Nowa powieść, ci sami bohaterowie i brak rutyny - tak w skrócie można ocenić tę książkę. Mick Herron w „Ulicy szpiegów” skupił się na życiu prywatnym jednej z postaci - Rivera Cartwrighta. Taki zabieg pozwala poznać świat szpiegów z innej perspektywy. Jego dziadek, David, który dawno temu zasłużył sobie na miano legendy brytyjskiego kontrwywiaduu, boryka się z poważnymi problemami zdrowotnymi. Ma poważne problemy z pamięcią, co znacząco utrudnia mu funkcjonowanie, a niejednokrotnie przyczynia się także do pogorszenia własnej reputacji w oczach kolegów z wywiadu. Mężczyzna miota się, zapomina o wykonywaniu podstawowych czynności dnia codziennego, nierzadko błahych. Wszystko wskazuje na to,że David Cartwright boryka się ponadto z paranoją prześladowczą. Co robić w takim przypadku? Zasłużony, emerytowany oficer wywiadu, traci rozum. Czy służby specjalne prowadzą dom spokojnej starości dla oficerów, którzy wiedzą wiele, ale zapominają o tym, aby trzymać informacje dla siebie? Czy ktoś sprawuje stałą opiekę nad wiekowymi oficerami wywiadu? Te i inne pytanie stawia przed Czytelnikiem Mick Herron, pokazując pracę szpiega z jeszcze innej strony niż dotychczas znane z poprzednich trzech tomów cyklu.
Autor kontynuuje literacką tradycję. W najnowszej powieści przedstawia Czytelnikom dalsze losy agentów brytyjskiego wywiadu, dowodzonych przez Jacksona Lamba. Tempo akcji w pewnych momentach mknie z zawrotną prędkością. Powodem tego jest dramaturgia fabuły związana z wydarzeniami, z którymi wiąże się również postać jednego z bohaterów. Pozostała część książki to uczta intelektualna, niespieszna opowieść o losach „wyrzutków”.
Kolejne spotkanie z Jacksonem Lambem zapada w pamięć, jest na swój sposób niepowtarzalne. Bohater z niezwykle trudnym charakterem ma jednak swój urok, który przyciąga tych znających jego poprzednie perypetie. Czarny humor szefa to istna wisienka na torcie. Pomimo apodyktycznej natury i bardzo skomplikowanego charakteru, trudności w budowaniu relacji międzyludzkich, Jackson Lamb ma też pozytywne cechy. To wymagający, surowy szef, który jednak dba o dobro i bezpieczeństwo swoich podwładnych. Ta cecha jego charakteru, zestawiona w kontraście, sprawia, że trudno nie darzyć go należytą sympatią.
Pisarz stworzył kolejną efektowną powieść szpiegowską. Oprócz fikcyjnych postaci, jej fabuła obfituje w wydarzenia codzienne, tak bardzo bliskie, znane współczesnemu czytelnikowi z mediów. Nie trzeba czytać sensacji, aby natychmiast dostrzec aktualność poruszanych motywów. Zabójstwa, pościgi, zamachy - to wszystko wciąż dzieje się wokół nas. Wskutek splotu pewnych okoliczności obecnie również mogłoby dojść do eskalacji konfliktu. Autor zwraca także uwagę na samą politykę państwową, w której rządzący często przedkładają własne dobro nad sprawy obywateli. Nie sposób zapomnieć o obrazie Londynu - miasta niezwykle oryginalnego i zarazem specyficznego. Realizm i fikcja przenikają się w tej powieści, tworząc spójną, logiczną, dobrze skonstruowaną całość, okraszoną po raz kolejny niezwykłym stylem autora.
„Ulica szpiegów” Mick’a Herrona to nowy udany tom serii o agentach Slough House. Zawiera on w sobie wszystko to, czego czytelnik oczekuje od perfekcyjnej powieści szpiegowskiej. Porywająca akcja, napięcie, nieprzewidywalność fabuły, wyraziście wykreowani bohaterowie oraz inteligencja wyrażona poprzez typowy, czarny, brytyjski humor. Ta powieść, również ze względu na dramaturgię opisywanych wydarzeń, może ubiegać się o miano jednej z lepszych odsłon całego cyklu. Bez wątpienia zaspokoi apetyt nawet najbardziej wybrednych czytelników i miłośników prawdziwej literatury.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz