„Ludzie z mgły” - Izabela Janiszewska | „Kłamać umie każdy, mówić prawdę już tylko niektórzy…”

Autor - Izabela Janiszewska
Tytuł - „Ludzie z mgły”
Gatunek - thriller
Liczba stron - 448
Rok wydania - 2023
Wydawnictwo - Czwarta Strona
Ocena - 10/10

Thriller psychologiczny, od którego nie sposób odwrócić wzroku. Izabela Janiszewska pewnym krokiem zmierza po miano rodzimej mistrzyni gatunku. Wiosna nie dla każdego okaże się łaskawa i radosna. Niektórzy zostaną otuleni lepką mgłą, z której szponów nikt nie wraca żywy…

Podlaskimi Sinicami wstrząsa informacja o zaginięciu dziewiętnastoletniej Alicji Jarosz. To kolejna młoda zaginiona z tych okolic. Według domniemań weszła do lasu, zanurzyła się we mgle i rozpłynęła się w powietrzu, przepadła bez wieści jak jej poprzedniczki. Niestety, miejscowa policja nie wierzy w krążące od dłuższego czasu legendy o mgle, w której ludzie znikają. Powodem przyjęcia takiego stanowiska przez funkcjonariuszy jest wynurzenie się z owej mgły mężczyzny o nieustalonej dotychczas tożsamości. Niczego nie pamięta, nie wie, kim jest, cierpi na amnezję, co nie ułatwia zadania policji. Czy to możliwe, aby człowiek pojawiający się z gęstwiny był zamieszany w historię zaginięć? A może ma do przekazania coś o sobie, co usiłuje sobie sam przypomnieć, aby móc ustalić, kim właściwie jest?

Izabela Janiszewska stworzyła thriller doskonały. Jego atmosfera gęstnieje jak tytułowa mgła. Z rozdziału na rozdział przybywa pytań, na które nie ma łatwej odpowiedzi. Policja będzie musiała zmierzyć się nie tylko z samą zagadką zaginięcia, ale także stertą kłamstw i legendami o mgle, które obrosły Sinice jak pajęczyna. Taka, z której nie ma ucieczki.

Autorka po raz kolejny udowadnia, że ma talent. Potrafi obserwować ludzką naturę i brać pod lupę jej najmroczniejszą stronę. Zwraca uwagę na najdrobniejsze gesty swoich bohaterów, obserwuje je, aby móc w nich odnaleźć odpowiedzi na najtrudniejsze pytania. Mowa ciała, na którą większość osób nie zwraca uwagi, sukcesywnie obnaża zakamarki psychiki i duszy człowieka. Jego emocje, myśli, zamiary. To jeden z elementów, na który warto zwrócić uwagę podczas lektury powieści.

Mgła - będąca jednym ze słów-kluczy dotyczących tej książki - w powieści Izabeli Janiszewskiej jest dwuwymiarowa. Z jednej strony to atmosferyczna biel, zjawisko pogodowe, z którym ludzie stykają się na co dzień, jednak ta mgła wyróżnia się w sposób szczególny. Potrafi opleść tych, którzy pewnie zmierzają w jej kierunku i znikają bez śladu. Niektórzy wyłaniają się z niej, ale odmienieni, pozbawieni przeszłości, którą pozostawili za drugą mgłą - niepamięci. Ona również osacza ich umysły, uniemożliwiając bohaterom racjonalną ocenę rzeczywistości. Amok, w jaki wpadają, przeraża. Biel i pustka rozgaszcza się także w ich umysłach. Dzięki niej - pozornie - mogą zostawić za sobą przeszłość i rozpocząć nowe życie. Jednak czy niepamięć zawsze przynosi wybawienie od kłopotów, a prawda staje się kojąca?

„Ludzie z mgły” to do tej pory najlepsza powieść spod pióra Izabeli Janiszewskiej. Inteligentnie skonstruowana, wciągająca, paraliżująca strachem. Napisana z pomysłem, oryginalna i zapadająca w umysł na długo, być może na zawsze. Zakończenie jest zupełnie nieprzewidywalne i wstrząsające. Autorka pokazuje w ten sposób że czasem prawda staje się o wiele bardziej wstrząsająca niż zakładają granice zdrowego rozsądku, które skutecznie przekracza.